Wydawanie książki to piekło i nie mam pojęcia czemu ktokolwiek to robi.
Książka jest prequelem do moje mangi “Kawaii Scotland“. Podobnie jak mangę, ilustrowała ją Dranka. Premiera powinna być na Pyrkonie jeśli nic złego się nie stanie. Idę zemdleć.
Urodziny dawno temu, ale jeszcze trochę przeżywam. I na wszelki wypadek sama sobie zrobiłam mercz z mopsikorożcem, tutaj.
Na basenie dokonałam obserwacji, bo było jak zwykle dużo dzieciaczków zwiezionych ze szkół w ramach WF. Otóż dzieciaczki rodzaju żeńskiego mają długie włosy i długo je suszą, a dzieciaczki rodzaju męskiego mają włosy krótkie, suszą je w sekundę, po czym siedzą i się nudzą i czekają, bo cała grupa ogółu dzieciaczków musi się zebrać żeby wyjść z terenu basenu. Tą metodą chłopcy od dzieciństwa warunkowani są czekać na dziewczynki, kiedy te spędzają dużo czasu robiąc włosy przed lustrem.
I dobrze.
To jest chyba najgorszy suchar w mojej karierze i trochę mi wstyd, a trochę mi bezwstyd.