Ponieważ jestem półsierotą dzień ojca to trudny temat, więc wrzucam tak trochę smętną grafikę co była w chatkowym kalendarzu na 2019 rok.
Bycie ojcem to wielka moc i wielka odpowiedzialność, więc proszę docenić swoich ojców jeśli tam dla Was byli / chociaż się starali, nawet jeśli byli niepełnosprawni emocjonalnie. Jeśli ktoś akurat jest ojcem to wysyłam mu pozytywnego fluida wraz z życzeniami pociechy z bombelka i apelem żeby bombelek jak podrośnie nie uczynił z daddy issues głównego tematu swojej terapii.
Mega mnie cieszy, że są takie blogi jak Blog Ojciec czy Zuch i że mają duża publiczność, że ludzie chociaż kminią nad tym rodzicielstwem jak by tu zrobić to dobrze. Zbyt wielu ojców mojego pokolenia nie uczyniło tego wysiłku ._.
Sama należałam do “subkultury nicminiepomoże&nicsięniedazrobić” i bardzo polecam z niej wyjść, bardzo się żałuje lat przebywania w niej.
Są naturalnie okoliczności, w których psycholog ani psychiatra nie pomogą:
– nie chcesz żeby pomogli
– jesteś tak głęboko przekonany, że nie są w stanie pomóc, że aż Ci się robi odwrotne placebo
– trafiasz na niekompetentne buły
– trafiasz na nieodpowiednią terapię
– pewnie jakieś jeszcze.
Stop it, get some help.
To się dzieje :O
A tu komiks z wielkiego wydarzenia jakim było kupowanie poduszek x)
Nie chcą dać, a przecież jak ja się nie kwalifikuję to nie wiem kto się kwalifikuje 🙁
Nie dałam rady wrzucić na bloga życzeń wczoraj, więc wrzucam dziś.
Ktoś na fb zapytał “a co z dniem bezdzietnej lambardziary”, więc zrobiłam taką wizję.
Jeśli nie kojarzysz backgroundu kulturowego tych odcinków, polecam np. taki fanpage 😀
Eurowizja to moja wielka namiętność, ponieważ lubię ból duszy.
Moje krótkie przemyślenia o występach, które nikogo nie interesują:
San Marino wyglądało jak film “Wujek Mietek 3: zemsta karaoke”
Australia mi się strasznie podobała, bo ładne śpiewanie i te panie się tak fajnie gibały na tych tyczkach
Portugalia. Wow. To było coś, dużo cosia.
Islandia mega nie w moim guście, ale to anemiczne, beznamiętne machanie gdy przeszli dalej mnie kupiło, super zespół.
Zastanawiam się czy po występie Polski będziemy mieli najazd turystów, co będą chcieli zobaczyć te tradycyjne, polskie, złote korony. Jakoś szczególnie za Tulią nie przepadam, ale doceniam występy na eurowizji z piosenką w rodowitym języku wykonawcy i elementy folkowe. Jak wszyscy wyglądają jak jakieś wannabe Britney śpiewając po angielsku to co to jest za reprezentacja kraju, prawda, to by mogło być skądkolwiek.
A teraz idę dalej czytać jaka to była dla nas kompromitacja na arenie międzynarodowej.